Na początku 1988 r. rząd polski wprowadził kolejną podwyżkę cen, ponieważ nie umiał w żaden inny sposób uporać się z ciągłym brakiem zaopatrzenia. Władze liczyły na to, że dzięki wyższym cenom więcej towaru pozostanie na półkach sklepowych, co pozwoliłoby obwieścić poprawę sytuacji zaopatrzeniowej. W odpowiedzi na podwyżki wprowadzone przez rząd w całej Polsce wybuchły strajki oraz demonstracje antyrządowe, które trwały całą wiosnę i lato. Rządzący zdawali sobie sprawę, że aby wyjść z tego kolejnego kryzysu społecznego i gospodarczego, muszą porozumieć się z opozycją. Tak doszło do pierwszych rozmów władz państwowych z przedstawicielami ruchu solidarnościowego oraz Kościołów katolickiego i ewangelicko‑augsburskiego. To właśnie od tych roboczych obrad w Magdalence, a później spotkań w ramach Okrągłego Stołu (już w 1989 r.) rozpoczęły się zmiany ustrojowe i rozpad systemu komunistycznego.