W słynnym filmie Marka Koterskiego Dzień świra Adam Miauczyński ogląda telewizyjną relację z polskiego sejmu. Możemy wówczas usłyszeć następujące wypowiedzi przedstawionych w filmie polityków: „Jest tylko jedna racja, i ja, my ją mamy”; „jedna jest racja, lecz ona jest przy nas”; „moja jest tylko racja i to święta racja, bo nawet jak jest twoja, to moja jest mojsza niż twojsza”. Niestety, artystyczna wizja reżysera nie odbiega zbytnio od faktycznych standardów dyskusji w polskiej polityce. Przywykliśmy do wzajemnych inwektyw polityków, usprawiedliwiania własnych przykładów niegodziwości większą niegodziwością oponentów politycznych, czy niezwykle mocnego przywiązania do swoich racji jako jedynie słusznych i ostatecznych. Sztuka dyskusji ma jednak swoją tradycję. Warto ją sobie przypomnieć, by mieć świadomość, jakie gwarancje daje dyskutantom rzetelnie i przyzwoicie prowadzona dyskusja oraz przed czym ich chroni.