Czy dzieło sztuki to tylko wytwór artysty dany nam do biernego odbioru? Czy widz, czytelnik, słuchacz mają przypisaną jakąś rolę w tym odbiorze? Czy i w jakim stopniu wartości dzieła pochodzą od niego samego – czy i w jakim stopniu pochodzą także od odbiorcy? Czy wartości estetyczne mają charakter obiektywny czy subiektywny – czy zależą od samego dzieła czy też od wrażliwości i zdolności odbiorczych widza, słuchacza, czytelnika? Czym jest przeżycie estetyczne? Na te pytania odpowiada w swej systematycznej refleksji estetycznej, dokonywanej zgodnie z założeniami analizy fenomenologicznej, jeden z największych polskich filozofów, uczeń Edmunda Husserla, wybitny reprezentant fenomenologii na gruncie polskim – Roman Ingarden.
Przedstawisz założenia estetycznej analizy fenomenologicznej Romana Ingardena.
Omówisz główne tezy estetyki Romana Ingardena.
Objaśnisz główne kategorie teorii estetycznej Romana Ingardena, zwłaszcza pojęcia intencjonalności dzieła sztuki, przeżycia estetycznego, wartości estetycznych, schematu dzieła i jego konkretyzacji.
Przeanalizujesz fragment Studiów z estetyki Romana Ingardena