Żyjący w epoce baroku jezuita, Piotr Skarga, kojarzony jest dziś przede wszystkim z Kazaniami sejmowymi. Nic w tym dziwnego, zważywszy na ich doskonałość literacką i retoryczną. Jednak dzieło to stało się powszechnie znane już po śmierci autora. Natomiast za życia Skargi najpopularniejszą książką, którą ogłosił drukiem, okazały się okazały się Żywoty świętych Starego i Nowego Zakonu. Polacy jeszcze przez długi czas chętnie sięgali po to dzieło, mimo że już w XVI stuleciu stało się ono przedmiotem wielu ataków, a historycy literatury aż do XX w. poddawali je różnorakiej krytyce. Jak wobec tego wytłumaczyć, że tak nieraz negatywnie postrzegane Żywoty... to jednocześnie jeden z bestsellerów literatury staropolskiej, a nawet więcej – zbiór, który aż do końca XIX wieku znajdował się w spisie lektur szkolnych, uzupełniając także biblioteczkę wielu polskich rodzin?