W 1953 r. stanowisko I sekretarza Komunistycznej Partii Związku Sowieckiego objął Nikita Chruszczow. Zadeklarował on chęć polepszenia stosunków z Zachodem i „pokojowego współistnienia”. Była to jednak tylko propaganda. Związek Sowiecki nie zrezygnował bowiem z umacniania swojej pozycji na świecie ani z walki o wpływy. Przejawiało się to przede wszystkim wspieraniem ruchów komunistycznych, głównie w krajach Trzeciego Świata, gdzie łatwiej przyjmowano ideologię komunistyczną. Zaopatrując w sprzęt, szkoląc i wspomagając materialnie rewolucjonistów w różnych częściach globu, Rosjanie starali się wzmocnić swoją pozycję strategiczną względem Stanów Zjednoczonych. Kolejną po Korei okazją była rewolucja na Kubie. Jednak tym razem świat stanął na krawędzi wojny atomowej.