Bizancjum jest nazwą ukutą przez historyków nowożytnych i pochodzi od starożytnego miasta Byzantion, w miejsce którego cesarz Konstantyn Wielki (306–337) założył Konstantynopol. Ci, których dziś nazywamy Bizantyjczykami, sami nie używali tej nazwy. Mówili o sobie po prostu Romaioi, czyli Rzymianie, a swoje państwo nazywali Basileia ton Romaion – Cesarstwo Rzymian lub zwyczajnie Romania. Wszystkie te terminy pochodzą z języka greckiego, ponieważ byli to Rzymianie posługujący się na co dzień językiem greckim, w odróżnieniu od używających łaciny Rzymian z zachodu. Prześledźmy, jak ewoluował ustrój polityczny i społeczny państwa bizantyjskiego od V w., czyli czasów największej potęgi, przez VII–VIII w., gdy cesarstwo przeżywało kryzys, aż do IX–XI w., kiedy to odbudowało swoją mocarstwową pozycję.
Scharakteryzujesz ceremoniał obowiązujący na cesarskim dworze.
Wyjaśnisz, dlaczego Bizancjum budzi na ogół negatywne skojarzenia.
Opiszesz ewolucję polityczno‑społecznego ustroju Bizancjum, która miała miejsce między V a XI w.