Faszyzm to ideologia polityczna, która narodziła się w I połowie XX w. Powstał we Włoszech jako protest przeciwko porządkowi rzeczy.
Ideologie polityczne[Faszyzm powstał jako – dop. red.] protest przeciwko nowoczesności, przeciw ideom i wartościom oświecenia, jak i wyrosłym na ich gruncie przekonaniom politycznym. W faszystowskich Włoszech hasła takie, jak „wierz, bądź posłuszny, walcz”, oraz „porządek, władza, sprawiedliwość”, zajęły miejsce „wolności, równości i braterstwa”. Faszyzm podejmował próby stworzenia świata politycznego na nowo oraz rozumianego dość dosłownie wykorzenienia i zniszczenia dziedzictwa tradycyjnej myśli politycznej.
Tak o narodzinach i założeniach faszyzmu pisze współczesny amerykański politolog Andrew Heywood. Charakteryzując faszyzm, najczęściej odwołujemy się do europejskich państw okresu XX–lecia międzywojennego, w których narastanie idei faszystowskich doprowadziło do wybuchu II wojny światowej. Natomiast faszyzm pojawił się również w innych państwach europejskich i pozaeuropejskich. W Europie dyktatura oparta na ideach faszystowskich została wprowadzona na Węgrzech, w Rumunii i Hiszpanii. W Argentynie w latach 40. XX w. narodził się system polityczny bazujący na ideach faszystowskich. Został zapoczątkowany przez Evę i Juana Perónów. Każda z tych odmian faszyzmu w różny sposób realizowała jego idee.
Ideologia faszystowska jest niejednoznacznym i bezkształtnym zjawiskiem. Można jednak wyróżnić cechy, które stanowią strukturalny rdzeń faszyzmu.
Porównasz realizację tej idei w dwóch hiszpańskojęzycznych państwach: Hiszpanii i Argentynie. W obu idee faszystowskie zostały zinterpretowane i przefiltrowane przez osobowość rządzących w tych państwach dyktatorów i tradycje narodów, którymi rządzili.
Przedstawisz, w jaki sposób realizowana była doktryna faszyzmu w Hiszpanii i Argentynie.
Porównasz doktryny frankizmu i peronizmu i reakcje społeczne na ich wprowadzenie.
Ocenisz skutki zaangażowania w dyktaturę instytucji pozapaństwowych.