Zdjęcie przedstawia kilkanaście pingwinów stojących na śniegu. Mają pozycję wyprostowaną. Ich brzuchy są białe, a grzbiety i głowa ciemne. W okolicach szyi mają żółte pióra, a w pobliżu policzków pomarańczowe. Dzioby ostre, czerwone na dole. Na pierwszym planie stoją dwa dorosłe pingwiny, a pomiędzy nimi są dwa młode osobniki. Mają szara barwę puchu na tułowiu, ale na głowie biały kolor tworzy kształt przypominający okulary. Czubek głowy i okolice dzioba są czarne.
Zasięgi i formy rozmieszczenia organizmów
Pingwiny (Spheniscidae) tworzą kolonie lęgowe o rozmieszczeniu skupiskowym, w stosunkowo regularnych odstępach. Każda para sama wysiaduje jedno jajo.
Źródło: Pixabay, domena publiczna.
Biogeografia to nauka badająca zasięgi geograficzne organizmów, ich rodzaje i właściwości, w tym typy rozmieszczenia przestrzennego. Ze strukturą przestrzenną populacji (czyli układem przestrzennym osobników, które tworzą daną populację) wiąże się sposób przekształcenia i eksploatacji środowiska. Jest ona także związana z występowaniem innych gatunków zasiedlających tą samą przestrzeń. Rozmieszczenie przestrzenne osobników może być losowe, równomierne lub skupiskowe.
Twoje cele
Omówisz różne typy rozmieszczenia przestrzennego osobników kilku gatunków.
Wyjaśnisz, jakie zalety i jakie wady może mieć rozmieszczenie skupiskowe.
Wykażesz zależność pomiędzy warunkami środowiskowymi a sposobem rozmieszczenia różnych gatunków.