W XX wieku pisarstwo zaczyna przekraczać granice fikcji literackiej. Fabułę wymyśloną przez autora zastępują relacjonowanie bieżących zdarzeń społecznych bądź politycznych, analiza otaczających zjawisk, wreszcie twórcy opowiadają o samych sobie, zwierzają się czytelnikowi.

Rozwija się faktografia, gatunek reportażu o długiej tradycji zaczyna się wyraźnie kształtować, ale i upowszechniać, rodzi się wręcz swoista moda na teksty reporterskie. To prowadzi do zmiany sposobu myślenia o narracji, która pokrywa się z osobistymi wyznaniami autora, a nawet staje się zapisem jego procesu myślenia.