Rozważania filozoficzne Parmenidesa, tak jak jego poprzedników (jońskich filozofów przyrody i pitagorejczyków) dotyczyły dwóch podstawowych zagadnień: co istnieje oraz w jaki sposób? Filozof ten udziela odmiennej od swoich poprzedników odpowiedzi. Jońscy filozofowie przyrody – badacze natury – odpowiedź opierali na oglądzie zmysłowym: widzieli ruch, zmiany, powstanie i gięcie, wielość i zmienność. Parmenides natomiast jako pierwszy zrezygnował z badania praw natury (gr. physis), proponując w zamian poznanie bytu (gr. to on – to, co jest), dokonując rozróżnienia między mniemaniem a wiedzą, między poznaniem zmysłowym a rozumowaniem. Twórca szkoły elejskiej, stawiając fundamentalne pytanie: „czym jest byt oraz jakie są jego właściwości?”, stał się jednocześnie inicjatorem ontologii.