Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RdLJTOeoXeGlI
Fotografia przedstawia zniszczone budynki, wokół nich leżą porozrzucane kawałki cegieł. Na pierwszym planie resztki pozostałe po budynku w kształcie bramy, w oddali kamienice mieszkalne.

…przez głos krzywdzonych rzeczy i przez człowieka krzyk. Obrazowanie apokaliptyczne w poezji Tadeusza Gajcego

Ulica Twarda w Warszawie tuż po wojnie
Źródło: domena publiczna.

„Zupełna katastrofa!”, „Ale masakra!” – mawiamy potocznie, by wyrazić niezadowolenie z obrotu codziennych spraw. Niedostosowanie słowa do powagi sytuacji jest błędem językowym, wskutek którego wyraz traci swoje pierwotne znaczenie. Gdy katastrofa jest prawdziwą katastrofą, a masakra rzeczywistą masakrą, ogrom nieszczęścia trudno wyrazić słowami wystarczająco wielkimi. Z problemem braku słów nazywających cierpienie mierzyli się w swoich wierszach poeci czasów II wojny światowej.

Twoje cele
  • Rozpoznasz motywy i symbole charakterystyczne dla obrazowania apokaliptycznego.

  • Wyjaśnisz, jaką funkcję pełni obrazowanie apokaliptyczne w wybranych wierszach Tadeusza Gajcego.

  • Nazwiesz środki stylistyczne wykorzystane przez poetę do pokazania apokalipsy II wojny światowej.