Tadeusz Boy Żeleński, tłumacz Wielkiego Testamentu z języka francuskiego, pisał, że to utwór, w którym Villon zamyka całego siebie, wszystkie swoje żale i nienawiści, wspominki i marzenia, całą werwę paryskiego ulicznika i melancholię przedwcześnie zmarniałego tułacza i tragizm spojrzenia na świat z drugiego brzeguIndeks górny 111 Indeks górny koniec¹¹¹. Poetycki testament Villona to nie tylko zapis ostatniej woli człowieka żegnającego się ze światem, ale utwór wielowymiarowy, zaskakujący tematycznym i problemowym bogactwem.