Czy to nie ciekawe?

Anihilacja to najbardziej wydajne ze znanych źródeł energii (Rys. a.). Zjawisko to zachodzi, gdy materia spotyka się z antymaterią. Materia i antymateria w wyniku anihilacji znikają, a cała ich energia spoczynkowa $E=mc^{2}$ zamienia się w energię promieniowania elektromagnetycznego. We wzorze Einsteina występuje kwadrat prędkości światła, czyli aby obliczyć wyzwoloną w anihilacji energię w jednostkach układu SI, trzeba masę w kilogramach pomnożyć przez czynnik 9 · 10Indeks górny 16¹⁶. Jeśli anihiluje 1 kg materii i antymaterii, w jednej chwili powstanie promieniowanie o energii 9·10Indeks górny 16¹⁶ J (podczas, gdy produkcja energii elektrycznej na świecie w 2018r. to 9,6·10Indeks górny 19¹⁹ J). Na szczęście antymateria nie występuje we Wszechświecie w znaczących ilościach. Pojawiają się jedynie pojedyncze antycząstki, tworzące się w zderzeniach między cząstkami o bardzo wysokich energiach. Kreacja pary cząstka – antycząstka towarzyszy również oddziaływaniu wysokoenergetycznych fotonów z materią. Więcej o anihilacji par cząstka – antycząstka dowiesz się z tego e‑materiału.

R1c3P5MBBtrXt

Rys. a. Ilustracja pokazuje ślady zarejestrowanego promieniowania elektromagnetycznego wyemitowanego podczas anihilacji materii i antymaterii. Ślady mają kształt barwnych okręgów wskazujących na miejsce zajścia anihilacji.