Na początku 1792 r. na sejmikach szlacheckich przedstawiano dorobek Sejmu Wielkiego. Był to nieformalny plebiscyt, pozwalający ocenić stosunek szlachty do Konstytucji. Na 77 sejmików aż 65 w swych uchwałach wyraziło podziękowanie jej twórcom, w trzech przypadkach nie przyjęto żadnych uchwał, a opinii dziewięciu zjazdów nie znamy. Gdyby więc nawet uznać, że owe 12 sejmików było przeciwnych ustawie rządowej, nie zmieniłoby to faktu, że ogromna większość poparła reformy. Jednak nie wszyscy w państwie zgadzali się z postanowieniami Sejmu Wielkiego, a i poza granicami Rzeczpospolitej wyrażano niezadowolenie z podjętych przez Polaków prób reform i ratowania kraju. Już wkrótce trzeba było bronić zbrojnie Konstytucji 3 maja.