Sens uprawiania refleksji etycznej był dyskutowany w filozofii od zawsze. Jeden z głównych  sporów etycznych dotyczył pytania o to, czy sądy wartościujące (oceniające) są prawdziwe i ewentualnie w jakim sensie prawdziwe. Dyskusja wokół tego problemu nabrała szczególnego znaczenia w nowożytności i współczesności, kiedy – przynajmniej dla części filozofów – miarą prawdziwości stały się reguły poznania naukowego. Ilustracją takiego stanowiska jest nurt pozytywistyczny, w którym spotykamy próby zakwestionowania sensu sądów wartościujących jako nienaukowych i jest to ważny głos w dyskusji o statusie etyki. Zapoznamy się z tym ciekawym i aktualnym motywem dziejów filozofii na bazie tekstu pochodzącego z jednej ze szkół pozytywistycznych: neopozytywizmu.