Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
R1avLV8ZBwpVl
Ilustracja przedstawia kolorowe plamy z odbiciem ludzkich dłoni.

Postmodernizm: koniec wszystkiego

Lubo Kristek, Metastacja porzuconych dźwięków, 1975–1976
Źródło: licencja: CC BY-SA 4.0.

Postmodernizm ogłosił koniec historii, koniec człowieka, koniec wszystkiego. Wszystkie wielkie projekty, wielkie systemy i narracje zostały przenicowane, rozmontowane – dekonstrukcja to słowo‑klucz epoki ponowoczesności, w której prawdopodobnie nadal żyjemy. Nie można określić końca tego, co definiuje się jako koniec. Można jednak próbować określić początek końca. Jako symboliczną datę przyjmuje się rok 1967, kiedy John BarthJohn BarthJohn Barth opublikował esej: Literatura wyczerpania.

John Barth
Twoje cele
  • Poznasz koncepcję „końca wszystkiego”, charakterystyczną dla myśli postmodernistycznej.

  • Rozważysz, w jaki sposób postmodernizm odwołuje się do modernizmu.

  • Przeanalizujesz postmodernistyczny pogląd, że filozofia jest rodzajem pisarstwa.

  • Zastanowisz się, w jaki sposób koncepcja dzieła otwartego Umberto Eco odwołuje się do postmodernizmu.

Materiał spoza podstawy programowej.