Najsilniejszym państwem spośród powstałych w wyniku traktatu w Verdun w 843 r. okazało się królestwo wschodniofrankijskie. Składało się ono z księstw plemiennych Franków, Sasów, Bawarów, Szwabów, Turyngów i innych mniejszych plemion, dlatego też nazywano je Rzeszą, czyli wielkim zgromadzeniem ludzi. Proces uniezależniania się książąt i hrabiów postępował tu słabiej niż na zachodzie. Królowie wschodnich Franków zachowali mocną pozycję, choć od czasu wygaśnięcia tamtejszej linii Karolingów w 911 r. o obsadzie tronu decydowali książęta biorący udział w elekcji. Gdy zmarł ostatni przedstawiciel wschodniofrankijskiej linii tej dynastii, władza królewska przeszła najpierw na księcia Franków, a następnie, w 919 r., w ręce Henryka I Ptasznika, księcia Sasów.