W grudniu 1970 r., po krwawo stłumionych protestach robotników i odsunięciu Władysława Gomułki, I sekretarzem KC PZPR został Edward Gierek. Wybór ten miał pomóc władzom w uspokojeniu nastrojów społecznych i złagodzeniu napiętej sytuacji w kraju. Wprowadzane podwyżki cen na towary konsumpcyjne oraz obniżki płac wywoływały bowiem masowe protesty.

Gierek osobiście uczestniczył w spotkaniach z robotnikami, próbując zyskać ich poparcie dla wprowadzanych reform – programu budowy „drugiej Polski”. Program ten miał poprawić sytuację materialną społeczeństwa, a jednocześnie wspierać rozwój przemysłu. Na spotkaniu ze stoczniowcami w Gdańsku w styczniu 1971 r. padło słynne pytanie: No to jak, towarzysze, pomożecie?. Jednak mimo podjętych przez władze prób nie wszystko się udało. Dekada rządów Edwarda Gierka zaczęła się wprawdzie dla polskiej gospodarki okresem krótkiego wzlotu, ale zakończyła ciężkim upadkiem i kryzysem.