Jakie było podejście Andrzeja Wajdy do adaptacji wielkich narodowych powieści? Jakie cele stawiał sobie jeden z największych twórców polskiego kina?

Wyreżyserował Popiół i diament Jerzego Andrzejewskiego, Popioły Stefana Żeromskiego, Wesele Stanisława Wyspiańskiego, Ziemię obiecaną Władysława Reymonta, opowiadania Brzezina i Panny z Wilka Jarosława Iwaszkiewicza, Pana Tadeusza Adama Mickiewicza i Zemstę Aleksandra Fredry. Wszystkie te filmy są autorskimi interpretacjami. Powstały w wyniku twórczego dialogu z dziełami literatury. Sięgając do tradycji, podnosiły problemy współczesności. Były analizą polskiej tożsamości i polskiego doświadczenia historycznego. Jednak mimo wielu odniesień do symboli, mitów i archetypów kultury narodowej niosły ze sobą uniwersalny przekaz — metaforę czytelną dla publiczności na całym świecie.