Kongres tańczy, ale nie posuwa się do przodu – takim zdaniem podsumowywano obrady odbywające się w Wiedniu od 1814 do 1815 r. Początek XIX w. stał pod znakiem wojen toczonych przez Francję Napoleona Bonaparte i jego sprzymierzeńców z sojuszem mocarstw europejskich, przede wszystkim z Prusami, Austrią, Rosją i Wielką Brytanią. Po zwycięstwie koalicji nad armią Napoleona przedstawiciele większości państw europejskich spotkali się w stolicy Austrii, Wiedniu, aby uregulować stosunki międzynarodowe na kontynencie. Kongres wiedeński nie miał jednak charakteru oficjalnych spotkań międzynarodowych, jakie znamy dzisiaj. Wszystkie decyzje podejmowane były w kuluarach, również w trakcie licznych przyjęć oraz balów. Postanowienia kongresu wiedeńskiego zadecydowały jednak o kształcie i przyszłości całego kontynentu europejskiego.