Nikita Chruszczow, pierwszy sekretarz Komunistycznej Partii Związku Sowieckiego (KPZS), pożegnał się z władzą w październiku 1964 r. Okoliczności dymisji musiały być dla niego upokarzające, ponieważ na boczny tor odstawili go jego bliscy współpracownicy. Spiskowcy wykorzystali przedłużający się urlop pierwszego sekretarza na Krymie, aby dokładnie zaplanować całą akcję. Pod pretekstem ważnej narady Chruszczow został wezwany przez partyjnych towarzyszy do Moskwy. Tam, podczas obrad Komitetu Centralnego KPZS, dowiedział się, że został odwołany ze stanowiska. O upadku pierwszego sekretarza zadecydowały niepowodzenia w polityce zagranicznej, chybione inwestycje w kraju, częste zmiany kadrowe oraz jego nieprzewidywalny charakter, ale jako oficjalny powód pozbawienia go władzy podano podeszły wiek i zły stan zdrowia. Na pocieszenie Chruszczowowi pozostały podmoskiewska dacza oraz renta. Rządy w imperium przejął dotychczasowy przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej Związku Sowieckiego – Leonid Breżniew.