Czerwiec 1989 roku był miesiącem przełomowym nie tylko w politycznej i społecznej historii Polski, ale także w historii literatury. Przemiany ustrojowe, których znakiem były pierwsze od 1938 roku częściowo wolne wybory parlamentarne, oraz kres komunizmu postawiły twórców w nowej sytuacji. Likwidacja cenzury przywróciła swobodę ekspresji artystycznej, a wprowadzenie ustroju demokratycznego radykalnie zmieniło definicję powinności twórcy. Jeśli pisarz nie musi stawiać oporu autorytarnej władzy i demaskować jej zakłamania, to co powinno być jego zadaniem? Intensywny spór wokół tego pytania rozgorzał po ogłoszeniu przez Marcina Świetlickiego wiersza Dla Jana Polkowskiego.