Czy nasza ewoluująca mentalność zmienia kino, czy może to kino zmienia nasz sposób percepcji?

Osadzona w świecie rzymskim czasów, w których żył Jezus z Nazaretu powieść historyczna Lewisa Wallace’a Ben Hur, a Tale of the Christ (1880) stała się bestsellerem i zyskała nawet uznanie papieża. Była wielokrotnie ekranizowana i nadal inspiruje reżyserów. Pierwsza dźwiękowa ekranizacja powieści z 1959 roku w reżyserii Williama Wylera stała się monumentalnym widowiskiem i została nagrodzona jedenastoma Oscarami. Rozmach tej produkcji rzeczywiście wprawiał w oszołomienie, a w kanonie doniosłych momentów kinematografii znalazła się na stałe scena pościgu rydwanów oraz spotkanie Bena Hura z Jezusem Chrystusem.

Jak w porównaniu z filmem Wylera wypada wersja z roku 2016, wyreżyserowana przez Timura Biekmambietowa? Czy opowiada tę samą historię? Jak zmienił się sposób opowiadania w filmie?