Debiutancka powieść Doroty Masłowskiej wzbudziła konsternację i zachwyt, stała się literacką sensacją, a jej autorkę okrzyknięto literackim odkryciem. Krytycy i czytelnicy docenili oryginalne poczucie humoru, dar obserwacji, wyczulenie na banał i kicz. Jednak prawdziwie rewolucyjny był język tej książki, zarówno sposób prowadzenia narracji, jak i szokująca metaforyka i slangowe słownictwo. Brawurowy, odważny styl powieści został zaczerpnięty z języka osiedlowej subkultury, ale stanowił jego twórcze przetworzenie.