Jak interpretować groteskową powiastkę Woltera? Jak odczytać zawartą w niej poważną polemikę filozoficzną?

Leibniz, niemiecki filozof przełomu XVII i XVIII wieku głosił, że Bóg stworzył najlepszy z możliwych światów. Czy jednak cierpienie i niemoralność należy uznać za część Boskiego planu? Leibniz twierdził, że istnienie zła jest niezbędne dla harmonii oraz równowagi świata, a gdyby je wyeliminować, musiałoby to wiązać się z utratą jakiegoś dobra. Polemikę z tym poglądem stanowi powiastka filozoficzna Woltera, ukazująca zdeformowaną, przejaskrawioną wizję rzeczywistości, świat, w którym rządzi chaos, a ludzie kierują się najniższymi pobudkami.