Czy to nie ciekawe?

Przypomnijmy na początek pojęcie fali płaskiej. Co to takiego? Jest to rodzaj fali, której charakterystyczną właściwością jest płaski kształt powierzchni falowej. A powierzchnia falowa to zbiór punktów ośrodka albo przestrzeni (w przypadku fali elektromagnetycznej), w których to punktach fala ma taką samą fazę drgań.

I tak: gdy fala płaska rozchodzi się w ośrodku dwuwymiarowym, powierzchnie falowe tworzą równoległe do siebie linie proste; gdy rozchodzi się w przestrzeni trójwymiarowej – płaszczyzny (Rys. a.).

R1BtZvWR4Y0hO

Rys. a. Na trójwymiarowym rysunku widoczny jest zbiór dziewięciu równoległych względem siebie, półprzezroczystych, czerwonych prostokątów symbolizujących płaszczyzny. Najbardziej przesłonięty z prostokątów znajduje się w lewym‑górnym rogu ilustracji a kolejne przesunięte są cyklicznie o niewielką odległość w kierunku prawego dolnego rogu rysunku. Za dziewiątym prostokątem, znajdującym się najbliżej prawego‑dolnego dogu widoczna jest czarna strzałka skierowana w ten sam sposób, która obrazuje kierunek, w którym należałoby narysować kolejne prostokąty / płaszczyzny.

Nas będzie zajmował tutaj ten drugi przypadek – fali (elektromagnetycznej) rozchodzącej się w przestrzeni trójwymiarowej.

Jak wytworzyć taką abstrakcyjną falę? Czy to w ogóle możliwe? O tym i o innych zagadnieniach związanych z elektromagnetyczną falą płaską, harmoniczną przeczytasz dalej.