Krzysztof Liedel, Dariusz Góralski System przeciwdziałania terroryzmowi w Polsce. Stan obecny a potrzeba działania

Definiując współczesny terroryzm jako zjawisko dynamiczne o charakterze międzynarodowym, nie sposób nie zadać pytania, czy Polska jest także narażona na tego typu zagrożenie. Nie spotkaliśmy się dotychczas na szczęście z takim wymiarem terroryzmu, o jakim dowiadujemy się przy okazji ataków przeprowadzanych przez skrajne ugrupowania w innych rejonach świata. Ponadto w naszym kraju nie odnotowuje się aktywności ruchów o orientacjach anarchistycznych, separatystycznych, ekstremistycznych czy wreszcie terrorystycznych. Czy wobec tego rzeczywiście nasz kraj jest wolny od tego typu zjawisk, czy możemy zupełnie wyeliminować z katalogu potencjalnych zagrożeń te, pochodzące ze strony grup terrorystycznych? Odpowiedź na to pytanie jest z pewnością przecząca. Aby dokonać analizy potencjalnych zagrożeń ze strony organizacji terrorystycznych, trzeba przede wszystkim rozróżnić dwa podstawowe aspekty pojęcia zagrożenie terroryzmem. W pierwszym ujęciu będziemy mówić o konkretnym akcie terrorystycznym będącym metodą służącą do wymuszenia konkretnego stanu. Dotychczasowa wiedza i rozpoznanie krajowych służb odpowiedzialnych za zwalczanie terroryzmu wskazuje na to, że z tego typu sytuacją nie mamy na razie do czynienia. Jest jednak drugi aspekt analizowanego pojęcia, który sprowadza terroryzm do rangi zjawiska międzynarodowego. I właśnie w takim ujęciu możemy mówić o mniej lub bardziej realnym zagrożeniu. Pochodzi ono ze strony najgroźniejszej formy współczesnego terroryzmu – fundamentalizmu religijnego związanego z zamachami samobójczymi, uprowadzeniami, podkładaniem bomb itd.

cytat1 Źródło: Dariusz Góralski, Krzysztof Liedel, System przeciwdziałania terroryzmowi w Polsce. Stan obecny a potrzeba działania, [w:] Polityczne metody zwalczania, red. Krzysztof Liedel, Joanna Marszałek-Kawa, Szymon Wudarski, Toruń 2007, s. 127.