Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RfaEknzSTn0rb
Na schemacie przedstawiony jest układ moczowo‑płciowy dorosłego mężczyzny w przekroju bocznym. Znajduje się na nim prącie, przez środek którego przebiega cewka moczowa, która prowadzi do pęcherza moczowego. Te części układu zaznaczone są kolorem czerwonym. Na schemacie widać również jądro znajdujące się pod prąciem w worku mosznowym. Za prąciem znajduje się otwór odbytowy, do którego prowadzi jelito grube.

Neurohormonalna kontrola czynności pęcherza moczowego u człowieka

W wyniku działania hormonu wazopresyny następuje zwrotna resorpcja wody w nerkach i wytwarzanie zagęszczonego moczu ostatecznego. Jego wydalanie, czyli diureza, wynosi średnio 1,5 litra na dobę.
Źródło: Scientific Animations, licencja: CC BY-SA 4.0.

Pęcherz moczowy to workowaty, rozciągliwy narząd położony w dolnej części jamy brzusznej, w miednicy mniejszej. Jego funkcją jest gromadzenie moczu ostatecznego, produkowanego przez nerki, a następnie odprowadzanie go na zewnątrz organizmu poprzez cewkę moczową. Proces okresowego opróżniania pęcherza moczowego związany jest ze specyficznym unerwieniem mięśni gładkich i poprzecznie prążkowanych, które budują ściany tego narządu. Wydalanie moczu odbywa się pod kontrolą neurohormonów i odgrywa ważną rolę w gospodarce wodnej organizmu, która stanowi jeden z najważniejszych elementów homeostazy.

Twoje cele
  • Określisz wpływ wybranych hormonów na objętość i skład moczu ostatecznego.

  • Scharakteryzujesz budowę i funkcje mięśni pęcherza moczowego.

  • Wyjaśnisz wpływ układu współczulnego i przywspółczulnego na czynność pęcherza moczowego.

  • Opiszesz etapy regulacji odruchowego oddawania moczu.