Dzieje Tristana i Izoldy stały się w kulturze europejskiej ponadczasowym wzorcem miłości zakazanej, tragicznej i nieszczęśliwej. Bohaterowie tej opowieści umierają, tęskniąc do siebie i pozostając wiernymi swemu uczuciu. Po śmierci, ich sąsiadujące groby łączy wyrosły na nich krzew głogu, symbolizując cierpienie i wieczne trwanie uczucia. Jednym z najpiękniejszych literackich nawiązań do tej średniowiecznej historii miłosnej jest wiersz polskiej XX‑wiecznej poetki Haliny Poświatowskiej tutaj leży Izold jasnowłosa.
Twoje cele
Przypomnisz uniwersalne sensy utworu o Tristanie i Izoldzie.
Przeanalizujesz poetykę wiersza Haliny Poświatowskiej.
Porównasz Dzieje Tristana i Izoldy z wierszem Haliny Poświatowskiej.