Chyba wszyscy słyszeliśmy o największej pustyni świata - Saharze. Nie każdy jednak miał możliwość obejrzenia jej na żywo. Tym większe zdziwienie może budzić fakt, że każdy z nas miał styczność z saharyjskim piaskiem.  Jak to możliwe? Dzieje się tak wówczas, gdy wiejący znad północnej Afryki wiatr porywa cząsteczki drobnego materiału i przenosi je nad Europę. Najczęściej pył opada w południowej części naszego kontynentu, ale raz na kilka lat wiatr przynosi go również do naszego kraju. Drobnoziarnisty, żółto‑pomarańczowy nalot pokrywa wówczas samochody i drogi, powodując zmętnienie atmosfery. Taka sytuacja miała miejsce w Polsce np. w kwietniu 2019 roku. Zjawisko to uzmysławia nam, na jakie odległości i w jakiej ilości może być przenoszony przez wiatr drobny materiał mineralny. Skutki nawiewania pyłu bywają uciążliwe, warto jednak wiedzieć, że gdyby wiatr nie przenosił w przeszłości mineralnego pyłu, nie powstałyby żyzne gleby – czarnoziemy.