RhOt8RgCx9jH5
Ilustracja przedstawia fragment portretu głowy mężczyzny. Jest to osoba o wysokim czole, ostrych rysach twarzy, dość skośnym kształcie oczu. Ma wąsy i brodę.

Reformacja w innych krajach europejskich. Wyznania protestanckie

Albrecht Hohenzollern (1490–1568).
Źródło: Hans Krell, Wikimedia Commons, domena publiczna.

Gdy w 1517 r. Marcin Luter ogłosił w Wittenberdze 95 tez, w których potępił zwyczaj sprzedawania odpustów, zapewne nie oczekiwał, że jego wystąpienie doprowadzi do rozłamu religijnego i wojen wyznaniowych. Choć został obłożony ekskomuniką przez papieża i skazany na banicję przez cesarza, to jego nauki szybko zyskiwały zwolenników. W ślad za Lutrem poszli inni reformatorzy. Największym z nich okazał się Jan Kalwin, którego nauki stały się podstawą do wyłonienia się odrębnego wyznania, nazwanego od jego nazwiska kalwinizmem.

R1SHs7TVh3zF31
Linia chronologiczna. 1507: koronowanie Zygmunta Starego na króla Polski. 1517: ogłoszenie 95 tez Marcina Lutra. 1523: zerwanie unii kalmarskiej. 1525: zawarcie traktatu krakowskiego między Polską a Zakonem Krzyżackim. 1527: przyjęcie luteranizmu przez Szwecję. 1534: wystąpienie Jana Kalwina z kościoła rzymskokatolickiego. 1545–1563: sobór trydencki. 1573: pierwsza wolna elekcja w Polsce. 1598: wydanie edyktu nantejskiego przez króla Francji.
Źródło: Contentplus.sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Twoje cele
  • Omówisz proces rozprzestrzeniania się w Europie luteranizmu i kalwinizmu.

  • Przedstawisz geograficzne rozmieszczenie największych wyznań chrześcijańskich w Europie.

  • Wyjaśnisz przyczyny rozprzestrzeniania się reformacji poza kraje macierzyste.