Jak opisać doświadczenie wojny? Czym jest „świadectwo”, którego oczekujemy od literatury? Jak określa swoją powinność wobec historii współczesny autor?

Wielkie narracje o bohaterskich czynach tworzą historię literatury. Stanowią zapis mitu, podstawę budowania narodowej tożsamości. Współcześni twórcy odważają się na dekonstrukcję tego mitu. Opisują brutalną rzeczywistość wojennej traumy, dociekają prawdy o człowieku i jego naturze. Posłannictwo, misja, wyższy cel zostają skonfrontowane z głęboko ludzkim strachem oraz instynktem przetrwania. Zestawienie fragmentu dramatu Sławomira Mrożka i wiersza Anny Świrszczyńskiej prowokuje do dyskusji nad rolą pisarza i ujęciem historii. Można opisywać historie narodów, jednak są one także zapisem losów jednostek – uwikłanych w historię, doświadczających cierpienia i grozy, stawianych przed tragicznymi wyborami.

Twoje cele:

• Przeanalizujesz fragment dramatu Śmierć porucznika Sławomira Mrożka i wiersz Anny Świrszczyńskiej Nalot.

• Zinterpretujesz satyryczną wymowę utworu Sławomira Mrożka.

• Opiszesz różnicę między rodzajem historycznego „świadectwa” zawartego w wierszu Świrszczyńskiej a tradycyjnymi narracjami wojennymi.