Podobno kości do gry wynaleziono już w starożytności. Znaleziono je w grobowcach egipskich i na terenach imperium rzymskiego. Były narzędziami hazardu i wróżb. Początkowo funkcje kości do gry spełniały kości zwierząt hodowlanych, które nie miały kształtu sześcianów, ale miały kształt zbliżony do czworościanów. Pasjonowali się nimi Grecy i Rzymianie. Rozgrywki hazardowe często kończyły się utratą majątku przez pechowego gracza.
W Polsce moda na kości nastała w średniowieczu, kiedy to powszechnie grywano w nie na jarmarkach, w karczmach i na dworach szlacheckich.
Obecnie gra ta nie jest już tak popularna, jak onegdaj, choć w XX wieku pojawiło się wiele nowych rodzajów kości – nawet o ściankach.
My niestety nie dysponujemy aż tak wymyślnymi egzemplarzami, ale to zupełnie nie przeszkodzi nam w rozważaniach na temat zdarzeń w doświadczeniach losowych, polegających na rzucie kostkami do gry.
Określisz liczbę zdarzeń elementarnych w rzucie kostką (kostkami ) do gry.
Określisz liczbę wszystkich możliwych zdarzeń w rzucie kostką.
Zliczysz zdarzenia sprzyjające danemu zdarzeniu w doświadczeniu losowym „z kostkami”.