RytJGnzviwtk91

Fotografia przedstawia świeżo wyrośniętą z nasiona gałązkę z liściem.

Kiedy wyjrzę za okno, zobaczę rosnące tam drzewo. Jak wyjaśnić, skąd się tam wzięło? Można zapytać, dlaczego to drzewo rośnie właśnie tam i odpowiedzieć, że właśnie w tym miejscu ktoś umieścił jego nasiono w ziemi. A dlaczego z tego konkretnego nasiona wyrosło takie drzewo? Ponieważ z nasion drzew wyrastają drzewa. Pytam dalej: dlaczego z nasion drzew wyrastają drzewa? Ponieważ z nasion wyrastają rośliny. To wyjaśnienie przyczynowe i tak właśnie rozumował Arystoteles ze Stagiry (384 – 322 p.n.e.). Na tej podstawie doszedł do przekonania, że powinna istnieć nauka, która nie badałaby tego czy innego bytu, lecz zajęłaby się bytem jako takim i dostarczyła najogólniejszej wiedzy o przyczynach istnienia wszystkiego, co jest, oraz o zasadach, które rządzą światem. Wyprowadził stąd twierdzenie o istnieniu nauki dotyczącej najogólniejszych zasad i przyczyn bytu jako takiego, czyli tego, co jest. Sam Arystoteles określa ową naukę o pierwszych przyczynach i zasadach różnorodnie: teologią, filozofią pierwszą, nauką o zasadach, filozofią. Dopiero później, gdy kontynuatorzy myśli Arystotelesa porządkowali jego dzieła, nauka ta została nazwaną metafizyką.