Polski Październik 1956 r. przyniósł zmianę w polityce państwa wobec Kościoła katolickiego. Przetrzymywany w odosobnieniu kardynał Stefan Wyszyński odzyskał wolność i wrócił na swoje stanowisko. Względna stabilizacja stosunków między władzami a Kościołem jednak nie trwała długo. Już dwa lata po Październiku nasiliły się ataki na Kościół. W połowie szóstej dekady XX w. polem konfrontacji stały się organizowane przez Kościół obchody tysiąclecia chrztu Polski. Polskie władze przeciwstawiły im uroczystości Tysiąclecia Państwa Polskiego. Ze szkół usunięto lekcje religii, stałą praktyką stało się utrudnianie budowy kościołów na nowych osiedlach mieszkaniowych. Episkopat Polski stał się też celem ostrych ataków z powodu listu pasterskiego wystosowanego do biskupów niemieckich. Przyjęte w nim stanowisko biskupów polskich zostało potraktowane przez władze komunistyczne jako zdrada interesów narodowych. Zwrot w polityce kościelnej państwa i wzajemnych relacjach między rządzącymi a Kościołem przyniosła kolejna zmiana u sterów władzy.
Wyjaśnisz, dlaczego na formalne nawiązanie stosunków rządu PRL ze Stolicą Apostolską trzeba było czekać aż do 1974 r.
Opiszesz warunki działania Kościoła katolickiego w latach 70. XX w.
Ocenisz, czy uznanie kardynała Stefana Wyszyńskiego za Prymasa Tysiąclecia jest zasadne.
Wytłumaczysz, dlaczego wybór Karola Wojtyły na papieża uradował społeczeństwo, a zmartwił władze.