Ścisłe przestrzeganie zasad posługiwania się czasem lokalnym stało się uciążliwe w chwili usprawnienia komunikacji i wzrostu popularności zegarka, a w epoce powszechnie rozwiniętej telekomunikacji byłoby już nie do przyjęcia. Czasy lokalne różnią się na równiku o jedną sekundę co 464 m, a na innych równoleżnikach różnicy jednej sekundy odpowiadają jeszcze krótsze odcinki wynoszące około 464 cosɸ m. Dlatego też wymogi natury organizacyjnej narzuciły konieczność ujednolicenia czasu na większych obszarach i wprowadzenia stref czasowych. W ostatecznej formie strefy czasowe uzyskały przebieg bardzo różny od idealnych schematów. Jedynie w niektórych obszarach oceanów udało się zachować niezakłócone granice teoretyczne.