W 1511 r. wielkim mistrzem zakonu krzyżackiego został Albrecht Hohenzollern, siostrzeniec Zygmunta Starego, wywodzący się z młodszej linii Hohenzollernów. Mimo pokrewieństwa z polskim władcą Albrecht snuł plany wyemancypowania się spod zwierzchnictwa lennego Królestwa Polskiego, będącego konsekwencją II pokoju toruńskiego z 1466 roku. Po raz kolejny Polska zmuszona była walczyć zbrojnie z zakonem krzyżackim, w którym jednocześnie coraz silniejsze były tendencje do laicyzacji życia braci zakonnych z jednej strony, z drugiej zaś wpływy luteranizmu. To właśnie królewski siostrzeniec podjął decyzję o sekularyzacji zakonu i złożeniu – już jako świecki władca Prus Książęcych - hołdu lennego Zygmuntowi Staremu.