Grafika przedstawia scenę zdobycia Rzymu przez barbarzyńców w 410 roku. W centrum znajduje się biały posąg cesarza od pasa w górę. Głowa posągu ma typowo rzymskie rysy twarzy, orli nos, wydatne usta i srogo zmarszczone brwi. Na krótkich włosach ma wieniec laurowy. Ubrany jest w pofałdowaną szatę, jego prawa ręka wyciągnięta jest do przodu. Po posągu wspina się barbarzyńca; w obu rękach trzyma on sznur, który oplata rzeźbę. Mężczyzna ma ciemną cerę, jest nagi, posiada muskularną budowę ciała. Jego włosy są czarne, a usta otwarte są do krzyku. W tle widoczne są zabudowania i zamek na wzgórzu.