Widmo wojny już od dłuższego czasu wisiało nad Europą. Narastające od końca XIX w. sprzeczności między mocarstwami europejskimi szukały dla siebie rozwiązania w wielkim konflikcie. Naprzeciw siebie stanęły dwa bloki sojuszów: trójprzymierze (Niemcy, Austro‑Węgry i Włochy) i trójporozumienie (Wielka Brytania, Francja i Rosja).
Zabójstwo Franciszka Ferdynanda, następcy tronu austro‑węgierskiego, w Sarajewie 28 czerwca 1914 r. uczyniło ten konflikt nieuniknionym. Miesiąc po tym wydarzeniu rząd w Wiedniu wypowiedział wojnę Serbii. W dniu 1 sierpnia tego samego roku Niemcy znalazły się w stanie wojny z Rosją, a trzy dni później (3 sierpnia) z Francją. 4 sierpnia do wojny przystąpiła Wielka Brytania. W następnych dniach Austro‑Węgry wypowiedziały wojnę Rosji, a Wielka Brytania i Francja – Austro‑Węgrom. W ciągu niecałych dwóch tygodni wszystkie wielkie potęgi Europy (poza Włochami) znalazły się w stanie wojny.
Scharakteryzujesz, w jaki sposób kształtują się bloki sojuszy między państwami.
Wyjaśnisz, jakie znaczenie dla wzrostu napięcia międzynarodowego ma wyścig zbrojeń.
Opiszesz, jak lokalny konflikt na obrzeżach Europy doprowadził do wojny globalnej.
Ocenisz przydatność danych statystycznych w badaniach historycznych i w podejmowaniu decyzji politycznych.