Pasożytnictwo to rodzaj oddziaływania antagonistycznego pomiędzy dwoma organizmami należącymi do różnych gatunków, z których jeden – pasożyt – odnosi korzyści, a drugi – żywiciel – ponosi straty. Pasożyt wykorzystuje organizm żywiciela jako siedlisko życia, z którego czerpie substancje pokarmowe. Zazwyczaj obecność pasożyta nie prowadzi do śmierci żywiciela, ponieważ dla organizmu pasożytniczego byłoby to niekorzystne. Pasożytowanie prowadzi jednak do osłabienia żywiciela, w wyniku czego staje się on łatwiejszą ofiarą dla potencjalnego drapieżnika.