„Absolutna bezradność pisarzy piszących o totaliźmie polega na tym, iż prawd przez nich napisanych nikt nie jest w stanie przyjąć” – pisał Marek Hłasko.

Nazywano go polskim Jamesem DeanemJames DeanJamesem Deanem. Jego biografia do dziś funkcjonuje niczym legenda. Był buntownikiem, awanturnikiem i prowokatorem, chwilowym ulubieńcem komunistycznej władzy i jej postrachem. Z ogromną wrażliwością i wnikliwością opisywał egzystencjalne dramaty podobnych do niego samotników w świecie rozpadających się wartości - w smutnej i zafałszowanej rzeczywistości Polski Ludowej. Jego zbeletryzowany pamiętnik Piękni dwudziestoletni został napisany w Maisons‑Laffitte. Pierwsze fragmenty ukazały w „Kulturze” w 1965 roku, ale na publikację w kraju czekał ponad dwadzieścia lat.
Problemy, jakie napotkał Marek Hłasko w związku z wydaniem swojego dzieła, podkreślają jego nonkonformistyczną postawę wobec otaczającej go rzeczywistości. Był to bowiem twórca, który głosząc autentyczność oraz indywidualizm, nie mógł odnaleźć się w świecie PRL‑u.