Zdjęcie okładkowe (poglądowe) przedstawia pomyślne lądowanie człowieka na księżycu podczas misji Apollo 11 za 1962 roku. Na zdjęciu widać powierzchnię Księżyca i lądownik po lewej stronie. Po prawej stronie widoczny jest salutujący do aparatu fotograficznego astronauta w białym kombinezonie a pomiędzy astronautą i lądownikiem widać powiewającą flagę Stanów Zjednoczonych. Na tle zdjęcia umieszczono tytuł "Dlaczego na Księżycu się skacze wyżej niż na Ziemi?".
Zdjęcie okładkowe (poglądowe) przedstawia pomyślne lądowanie człowieka na księżycu podczas misji Apollo 11 za 1962 roku. Na zdjęciu widać powierzchnię Księżyca i lądownik po lewej stronie. Po prawej stronie widoczny jest salutujący do aparatu fotograficznego astronauta w białym kombinezonie a pomiędzy astronautą i lądownikiem widać powiewającą flagę Stanów Zjednoczonych. Na tle zdjęcia umieszczono tytuł "Dlaczego na Księżycu się skacze wyżej niż na Ziemi?".
Dlaczego na Księżycu się skacze wyżej niż na Ziemi?
Czy to nie ciekawe?
Myślałeś kiedyś o tym, by odbić się od gruntu i unieść niczym ptak – wysoko, wysoko? Wiemy niestety, że na Ziemi nie jest to możliwe. A jak to by było na Księżycu lub na innych ciałach niebieskich?
R1Oyjb7mUhzYs
Rys. a. Zdjęcie poglądowe przedstawia kosmonautę amerykańskiego na Księżycu. Kosmonauta ubrany jest w skafander - specjalny strój wraz z dodatkowym oprzyrządowaniem umożliwiający bezpieczne wyjście i pracę człowieka w przestrzeni kosmicznej. Skafandry kosmiczne chronią astronautów, kiedy wychodzą poza statek kosmiczny. Zewnętrzne powłoki skafandra kosmicznego chronią przed szkodliwym promieniowaniem słonecznym oraz przed poruszającymi się z olbrzymią prędkością cząstkami pyłu kosmicznego, zwanego mikrometeoroidami. Powinny być białe, aby zminimalizować nagrzewanie się od Słońca. Przezroczysty, plastikowy hełm również chroni przed promieniowaniem i mikrometeoroidami. Wewnątrz hełmu krąży tlen, żeby zapobiec parowaniu przyciemnionej osłony na twarz. Środkowe warstwy skafandra kosmicznego są nadmuchane jak balon i wywierają nacisk na ciało astronauty. Chroni to organizm przed działaniem zabójczej kosmicznej próżni. Wewnętrzna podszewka skafandra posiada rurki z wodą, żeby ogrzewać lub chłodzić ciało astronauty. Plecak zawiera zapas powietrza do oddychania oraz urządzenia podtrzymujące życie. Zapasu tlenu znajdującego się w zbiornikach wystarcza nawet na około 7 godzin oddychania. Rękawice mają silikonowo-gumowe palce, które umożliwiają astronaucie kontakt dotykowy z przedmiotami, narzędziami. Skafander wyposażony jest także w rurkę dostarczającą napoje oraz inną, do której zbierany jest mocz. Amerykańskie skafandry składają się z wielu elementów. Ubieranie jest czasochłonne i niewykonalne bez asystentów. Skafandry rosyjskie są jednoelementowe: po prostu wchodzi się przez właz w plecach. ,
Rys. a. Kosmonauta na Księżycu. (fot. NASA).
Twoje cele
Zapoznanie się z treścią materiału sprawi, że:
korzystając z zasady zachowania energii, określisz maksymalną wysokość, na jaką może się wznieść człowiek na Ziemi,
przeanalizujesz, jak opisywana sytuacja przedstawia się na Księżycu.
