Tajemnicze morderstwa – tropem zbrodni
Narratorem powieści Imię róży Umberta Eco jest stary kronikarz Adso z Melku, który w młodości był uczniem światłego Wilhelma z Baskerville. Ten z kolei wyszedł spod skrzydeł samego Rogera BaconaRogera Bacona. Akcja powieści toczy się w XIV wieku we włoskim klasztorze. W tajemniczych okolicznościach giną w nim kolejni mnisi. Kluczem
do rozwiązania tej zagadki jest biblioteka – labirynt, a wszystkie tropy prowadzą
do niezwykłego manuskryptu. Metoda detektywistyczna Wilhelma z Baskerville polega na rozszyfrowywaniu znaków, które zostawiają ludziom Stwórca i natura. Można je odczytać nie tylko za pomocą zmysłów, lecz także przyrządów, które Wilhelm nazywa cudownymi maszynami – zegara, astrolabiumastrolabium i magnesu.
Imię różyMój poczciwy Adso [...]. W ciągu całej podróży uczę cię rozpoznawać znaki, przez które świat do nas przemawia niby wielka księga. Alanus ab Insulis powiada, że: omnis mundi creatura / quasi liber et pictura / nobis est in speculumomnis mundi creatura / quasi liber et pictura / nobis est in speculum, mając na myśli niewyczerpane zasoby symboli, którymi Bóg mówi nam poprzez swoje dzieło stworzenia o życiu wiecznym. Ale świat jest jeszcze bardziej wymowny, niż myślał Alanus, i nie tylko mówi o rzeczach ostatecznych (w którym to przypadku wyraża się zawsze w sposób niejasny), ale również o tym wszystkim, co nas otacza, i wtedy wyraża się całkowicie jasno.
Źródło: Umberto Eco, Imię róży, tłum. Adam Szymanowski, Warszawa 1990, s. 30.
Pogłębisz wiedzę na temat kultury średniowiecza i filozofii epoki.
Prześledzisz kryptocytaty biblijne i mitologiczne w utworze (dzieło otwarte).
Nauczysz się rozpoznawać i opisywać powieść detektywistyczną jako gatunek literacki.
Przeprowadzisz analizę struktury powieści kryminalnej.
Sformułujesz własną definicję terminu labirynt w odniesieniu do poznanego tekstu literackiego.