Mnie los dał serce tkliwe, poznanie ludzi i pióro w rękę, ażebym to pisał, co mi serce powiedziało… – tak w przedmowie do jednego z tłumaczeń pisał o sobie Franciszek Karpiński, uznawany współcześnie za najwybitniejszego poetę polskiego sentymentalizmu. Tkliwe serce było jednym z wyznaczników człowieka czułego, wrażliwego na otaczający go świat, kochającego przyrodę, dążącego do budowania trwałych więzi międzyludzkich. Gatunkiem lirycznym zaś, który eksponował ten typ wrażliwości, stała się oświeceniowa sielanka.