Oświecenie, nazywane też epoką rozumu, kojarzy się głównie z rozwinięciem założeń dydaktycznych, ukierunkowaniem na rozwijanie wiedzy i formowanie nowych pokoleń, którym wpojone zostaną wartości i odpowiednia postawa społeczna.

Służą temu różne teksty kultury, zarówno literatura, jak i malarstwo, posługujące się odpowiednimi środkami wyrazu. Twórcy literatury okresu oświecenia rezygnowali z wyszukanego słownictwa, łacińskich zapożyczeń i barokowych konceptów, unikali archaizmów i gwary. Klasycyzm oznaczał umiar i komunikatywność. Dlatego też pisarze tego okresu wykorzystywali cały wachlarz składniowych środków stylistycznych, by nadać swym utworom artystyczny wyraz.