Horacy, najsłynniejszy poeta Rzymu, został jednocześnie uznany przez twórców renesansowych za największy autorytet w sprawie twórczości lirycznej. To dzięki niemu autorzy szesnastowieczni mogli na nowo odkryć piękno kultury antyku i jego myśli filozoficznej. Dzieła Horacego głosiły bowiem pochwałę świata i życia, a zarazem nawoływały do życia rozumnego, do zachowania umiaru i równowagi. Były one ogromną inspiracją także dla Jana Kochanowskiego. Wielki liryk łaciński i polski poeta z Czarnolasu sięgali do wzorców zaczerpniętych z greckiej filozofii życia, rozważając, czym jest szczęście i co stanowi o jego autentycznej wartości.