Temat: Co według poetów starożytności i renesansu ma w życiu wartość? Odpowiedz na pytanie, interpretując podane teksty.
dzień dedykacji
utwór został napisany w związku z poświęceniem świątyni Apollina, wzniesionej jako dowód wdzięczności po zwycięstwie pod Akcjum.
łozy kaleńskie
krzewy winorośli z Cales w Kampanii
syryjskie towary
z Syrii sprowadzano do Rzymu m.in. purpurę, pieprz, wonne olejki
roku
mowa o kupcu‑żeglarzu i jego wyprawach handlowych do miast na wybrzeżach Atlantyku
lutni
lutnia to symbol pieśni, natchnienia poetyckiego
OdaodaOda Horacego O co poeta prosi Apollina pochodzi z pierwszego zbioru Pieśni twórcy, została napisana w 28 r. p.n.e. przy okazji poświęcenia nowej świątyni Apolla na Palatynie. Ma charakter prywatnej modlitwy, reprezentuje typ liryki inwokacyjnej.
1
HoracyO co poeta prosi Apollina
RGOTeB5ZrmDJj1
Ilustracja przedstawia fragment marmurowej płaskorzeźby. Prezentuje ona lewy profil dojrzałego mężczyzny. Ma krótkie włosy, ubrany jest w togę, w ręku trzyma pucharek.
Domniemany portret Horacego. Relief rzymski z około 50 roku.
Źródło: domena publiczna.
O co poeta prosi Apollina gdy młode wino rozlewa z patery? O co się modli w ten dzień dedykacjidzień dedykacjidzień dedykacji? O nie o zbiory na żyznej Sardynii ani o stada mnożące się w żarach Kalabrii ani nie prosi o złoto czy kość indyjską czy grunty zwilżane po cichu nurtem spokojnym Lirysu Łozy kaleńskiełozy kaleńskieŁozy kaleńskie niech nożem okrzesa kto panem winnic i w kubku ze złota bogaty kupiec niechaj pije wino dobrze płacone syryjskim towaremsyryjskie towarysyryjskim towarem on z łaski nieba Atlantyckie wody bezkarnie wita trzy razy do rokurokutrzy razy do roku albo i cztery mnie do życia starczą oliwki lekkie ślazy i cykoria Synu Latony pozwól mi się cieszyć tym co jest moje zdrowiem i nietkniętą władzą umysłu pozwól niech się za mną nie wlecze starość brzydka i bez lutnilutnilutni
hor1 Źródło: Horacy, O co poeta prosi Apollina.
Utwór Jana Kochanowskiego Na dom w Czarnolesie pochodzący z FraszekfraszkaFraszek. Ksiąg trzecich wydanych w 1584 roku odnosi się do biografii poety. Przeniósł się on bowiem do Czarnolasu dziesięć lat wcześniej, w dojrzałym wieku około 44 lat. Renesansowy wiersz jest formą modlitwy, rozmowy z Bogiem; podmiot liryczny zwraca się do niego, prosząc o to, by było mu dane dobre życie w nowym miejscu.
R12FBWvc22Tdd
Zdjęcie przedstawia parterowy dworek z jasną elewacją. Przy wejściu są kolumny i portyk, na którym jest napis: Muzeum Jana Kochanowskiego. Do budynku prowadzi ścieżka z lewej strony, po prawej jest trawnik. Za budynkiem rosną wysokie drzewa.
Dwór Jabłonowskich w Czarnolesie.
Źródło: domena publiczna.
1
Jan KochanowskiNa dom w Czarnolesie
Panie, to moja praca, a zdarzenie Twoje; Raczyż błogosławieństwo dać do końca swoje! Inszy niechaj pałace marmórowe mają I szczerym złotogłowem ściany obijają, Ja, Panie, niechaj mieszkam w tym gniaździe ojczystym, A Ty mię zdrowiem opatrz i sumnieniem czystym, Pożywieniem ućciwym, ludzką życzliwością, Obyczajmi znośnymi, nieprzykrą starością.
koch Źródło: Jan Kochanowski, Na dom w Czarnolesie.
Słownik
fraszka
fraszka
(wł. frasca – gałązka, drobiazg, bagatela, błahostka) krótki, zwięzły utwór wierszowany o różnorodnej tematyce z wyraźnie zaznaczoną pointą, żartobliwa odmiana epigramatu, nazwę z języka włoskiego wprowadził do literatury Jan Kochanowski
oda
oda
(łac. oda z gr. ōidḗ) gatunek poetycki wywodzący się z liryki starożytnej Grecji, pierwotnie oznaczała utwór liryczny przeznaczony do śpiewu solowego lub chóralnego, związek słowa i muzyki narzucał budowę stroficzną i rytm, istotnym wyznacznikiem tego gatunku jest podniosły nastrój. Oda to utwór najczęściej pochwalny, skierowany do konkretnego adresata, wyraża treści pochwalne lub perswazyjne, opiewa jakieś ważne wydarzenia lub czyny bohatera