Niewielu filozofów wywarło tak silny wpływ na historię filozofii jak Arystoteles. Kiedy Tomasz z Akwinu powoływał się na jego autorytet w XIII w. – ponad 1600 lat po śmierci greckiego myśliciela – nazywał go po prostu Filozofem. Nie było wątpliwości, kogo ma na myśli. Wyjątkowość Arystotelesa polega na pewno na połączeniu ambicji jego dzieła – które miało dostarczać wiedzy o wszystkim, co istnieje – z rzetelnymi badaniami będącymi jej uzasadnieniem. Dzięki temu Arystoteles z jednej strony przetwarzał najważniejsze wątki filozofii starożytnej, a z drugiej rozwinął własne, nowatorskie podejście. Dowiesz się, na czym ono polegało, oraz prześledzisz związki Arystotelesa z innymi filozofami jego czasów.
Znajdziesz cechy wspólne elementów teorii poznania Arystotelesa z racjonalizmem metodologicznym Platona.
Zestawisz główne założenia etyki Arystotelesa z poglądami Sokratesa, cyników i cyrenaików.
Na gruncie ontologii dokonasz porównania między poglądami Arystotelesa a wcześniejszymi nurtami w filozofii przyrody.
Ocenisz, w jakiej mierze filozofia Arystotelesa wpisywała się w ogólne tendencje filozoficzne swoich czasów, a w jakiej przetwarzała i rozwijała kierunki filozofii greckiej.