R12LnPPpOrUA5
Zdjęcie przedstawia słońce w dużym zbliżeniu. Widoczne są rozbłyski, żar i płomienie ognia. Tarcza słońca odcina się od ciemnego tła.

Spór idealizmu z realizmem

Dla Platona Słońce było symbolem idei dobra – najwyższego bytu w świecie idealnym. Dla realistów dobro było jedynie jakością (cechą) dobrych intencji i czynów.
Źródło: domena publiczna.

Co jest pierwotne – myśl czy rzeczy? Czy świat powstał według idealnych wzorów, czy tylko ludzki umysł w drodze abstrakcji jest w stanie wydobyć z rzeczy materialnych ich cechy wspólne dla różnych rodzajów rzeczy istniejących? Czy istnieją wieczne idee – prawzory wszystkich rzeczy istniejących materialnie? Czy są one tylko abstrakcyjnymi zbiorami cech przesądzającymi o tym, że jakaś rzecz jest tym, czym jest? Jak istnieją zatem pojęcia ogólne, np. człowiek w ogóle, koło jako takie – w niezależnym od ludzkiego umyśle świecie idealnym, w myślach, czy tylko w rzeczach? To zasadnicze pytania sporu, który od starożytności toczą ze sobą w obrębie teorii bytu idealiści i realiści.

Twoje cele
  • Omówisz przedmiot sporu pomiędzy idealizmem a realizmem.

  • Przeanalizujesz fragmenty tekstów Platona, Arystotelesa i Tomasza z Akwinu.

  • Omówisz platońską koncepcję idei oraz arystotelesowsko‑tomistyczną koncepcję formy i materii (istoty i istnienia).

  • Porównasz Platoński idealizm i arystotelesowsko‑tomistyczny realizm.