Twórcy literatury starają się czasem wiernie odtworzyć rzeczywistość – opisać jakieś zjawisko, zobrazować je możliwie najdokładniej. Czasem jednak, opowiadając o danym zdarzeniu, chcą zwrócić uwagę na coś zupełnie innego. Tak właśnie można interpretować cykl sonetów Jana Kasprowicza Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach, który mówi nie tylko o tatrzańskiej naturze, lecz także o naturze ludzkiej.